Baykuş Gizli Lezzetleri Tadıyor

İtalya gezimizin bir kısmından şurada ve şurada bahsetmiştim. Bugün de dönüş yolunda keşfettiğimiz harika bir meyhaneden bahsedeceğim.

Aslında tamamen tesadüfen bulduk bu küçük yeri:

İtalya’nın batısında dik yamaçların üzerine kurulmuş 5 küçük köyden oluşan Cinque Terre’yi ararken teknolojinin tüm nimetlerine, GPS imize rağmen kaybolduk ve açlıktan  midelerimiz guruldarken kendimizi küçük bir kasabanın içinde karşımıza çıkan ilk bir şeyler yenilebilecek yere attık ki bu bir İtalyan meyhanesi oldu.

İçeride sadece sahibi ile karısı ve minik bebekleri vardı. Adam mutfağı açmadıklarını bize ancak bir peynir tabağıyla salata çıkarabileceğini söyledi.

Başka seçim şansımız olmadığından kabul ettik, iyi ki de etmişiz!

Havanın güzel olmasını fırsat bilip mekanın küçük bahçesinde oturmaya karar verdik.

Ortam bir meyhaneden ziyade arkadaşınızın küçük şirin evi gibiydi.

Peynir, salata, ekmek. Çok basit yiyecekler değil mi? Ama işte değil, basit falan değil! Hepsi o kadar lezzetliydi ki! Domates bile domates gibiydi, o suni, tatsız tuzsuz domatesimsilerden değildi. 

Salata ayrı güzel, peynirlerin her biri ayrı lezzetli, güneş içimizi ısıtıyor  bir de ek olarak dost sohbeti...En lüks restaurantlarda yenilen en karışık isimli yemeklere bir lokmasını değişemeyeceğim kadar güzeldi.

Hayat bu, hiç beklemediğiniz şeyler hiç beklemediğiniz anlarda başınıza geliyor. Bizim planımızda bu küçük meyhaneye gitmek yoktu. Kaybolduğumuz için sinirli, Cinque Terre’yi göremediğimiz için üzgündük. Belki de hepsi bu küçük kasabadaki  gizli  lezzetleri tatmamız içindi!

Hamiş: Trattoria Meyhane demek imiş.